วันพุธที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2552

สรรพลี้หวน‏ อ่านขำ ( ยังไม่จบ )

๏ จะจอดับจับข้อเทวอเดช ปรารภเหตุสว่างสีห่างสีหน
วิชะยันหันเห็กจอเด็กจอดล พิมานบนสีหำไม่เห็นดำเห็นดี
สถิตย์แท่นนพรัตน์เวียนหัตถ์เวียนหัว สดุ้งตัวปีหามหันสามหันสี
นั่งกอดมลมพังพอดังพอดี หรือไหคีแตกรานลักบานลักบน
หรือใครบวชสวดยัดนอควัดนอกเว็จ ยังไม่เสร็จหลับไหลบีไหบีหน
แสนลำบากอยากจะรู้ขอดูขอดล โลกสากลสีหาบลักบาปลักบาม
สร้างปาณาหาผิดตีหิดตีหอย บาปเล็กน้อยมีทั่วไหลขั้วไหลขาม
ไม่เบาถ้อยน้อยเล็กหลอเด็กหลอดาม ลงมองตามบูรทิศเสียงปอดิดปอดัง
หรือในโลกภิภพพีหบพีหัก พอถอดหลักมองดูทั่วรีหูรีหัง (รัว)
เห็นเด็กน้อยลอยคอไม่ยอดัง เปลือกหนีหังเขียวเหน็จเหมือนเห็ดยี
ถึงคีหันวันครึ่งไม่ถึงตาย นอนปีหายน้ำเชี่ยวรูเหียวขี
นั่งดีหูรู้กาลหลานหิ้นปลี ลูกไหหยีโบตักดักเต็มตอ
อีเห็กหลีแม่เฒ่าไม่เย้าเข็ด มันฆ่าเสร็จภายหลังหวังดีหอ
คนใจบาปหาบสีไม่ดียอ เอาดกชอเสียให้ตายอย่างไว้ปราณ
กูต้องลงไปช่วยหวยยัวสี ใหผึ่งหยีวีหงน่าสงสาร
หยิบก้อนดินเข้าทาก่อเทวอดาน ปฏิหารคลี่หิงแล้วทิ้งโยน
ลงขวางหน้าพอดีไม่กลีไห ทิ้งลงไปเสียงถนัดชื่อเกาะถัดเกาะโถน
ให้ล่ำเล็กเด็กหล่อเข้าจอโดน ละลอกโตนยีแหงเข้าแขวงบัง
แล้ววีหับกลับที่วิชีไห สำรวมใจอินทรีย์ไม่หวีหัง
เดียวจีหึงถึงหาดคลื่นสาดดัง ขึ้นกระทั่งเกาะถิ่นฟักหินกี
กำลังหิวลีวลอยลูกขอยหมอง เห็นสุกพองเอื้อมปลิดจุกหิดหนี
ล้วนผลาหากินเก็บหินจี หอยทะยีกลีเหือเนื้อข้าวปลา
บริโภคโหกชีไม่ขีหาด เหมือนปีศาจจีห้าวเฝ้ารักษา
อยู่เกาะถิ่นกินหลับสับปอดาห์ เรือไหนมาถีหามจะข้ามไป
๏ ยกเห็กหลีหยีหับคิดกลับหลัง พอถึงวังกรุงศรีบุรีไห
เห็นโบตักถักบอกกำขอกไท เข้าพิไรกอดองค์ให้ดงลอ
ว่าหาวคีเจ้าหลานสาวข้ามหารหมี หัวยยาวรีน้ำเชี่ยวหัวเดียวขอ
แพก็แหกแตกพราวเป็นดาวยอ ลงลอยคอว่ายดำรูหำดี
ถูกน้ำเชี่ยวเหียวหนีไม่สีเหือก ฉันกลิ้งเกลือกสุดแรงจนแหงหวี
หาไม่พบหลบหน้าพาหามี พระเดชพี่มองเห็นเด็นหรือออ
ท้าวยีเหงื่อเหลือเมียมาเสียหลาน นั่งต่อด่านทำฤทธิ์หัวดิดฝอ
บอกหิ้นปลีลูกเขยพาเดยลอ เด็กไม่ชอตามกันพาหันดี
เดินริมฝั่งหังยีไม่หมีเห็น จำปอเด็นตามเฝ้าหาวลูกสี
ถ้าสีหวนจวนศพเอาหบกี พร้อมไหหยีโบตักเที่ยวดักรอ
ถึงเวลาสายันห์หันดังหวี ชวนเห็กหลีกลับไปเถอะใดหยอ
ไม่พีหบหลบกันดันทุกออ ดังกลับรอฟังข่าวอยู่อ่าวใด
พอเย็นย่ำค่ำดีจะคลีหำ ชวนงามขำเห็กหลีเข้าสีไห
ควรอ่านออกสำเนียงเป็นภาษาใต้ จะสามารถผวนคำได้ถูกต้องและชัดเจนมากขึ้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น